در جلسه
قبل گفتيم اختلاف در اسلام خيلي مبغوض و الفت، محبت، اتحاد و برادري در اسلام خيلي
مقدس است.
قرآن شريف
مي‌فرمايد: يكي از صفات بارز اهل جهنم اين است كه وقتي به يكديگر مي‌رسند يكديگر
را لعن مي‌كنند، به يكديگر بد مي‌گويند و تقصير را گردن يكديگر مي‌گذارند.
او مي‌گويد:
تو مرا جهنمي كردي. ديگري مي‌گويد: تو مرا جهنمي كردي.
او مي‌گويد:
خدايا بازخواست مرا از او بكن.
ديگري هم
مي‌گويد: خدايا بازخواست مرا از او بكن. كه مرا جهنمي كرد.
خطاب غضب‌آلود خدا به هر دوي
آنها مي‌رسد كه عذذاب براي هردو است و دو برابر است. يكي براي اينكه در دنيا به
برادر مؤمنت بد گفتي و ديگر براي اينكه واداشتي به تو بد بگويد.
قرآن شريف مي‌فرمايد:
«كلما دخلت امة لعنت اختها حتي
اذا اداركوا فيها جميعاً قالت اخريهم لاوليهم ربنا هؤلاء اضلونا فآتهم عذاباً
ضعفاً من النار قال لكل ضعف ولكن لاتعلمون»[1]
يعني صفت اهل جهنم اين است كه با هم اختلاف
دارند به يكديگر بد مي‌گويندو حاضر نيستند خود را مقصر بدانند.
و اگر در اينجا تجسم اعمال را
مطرح كنيد معنايش اينگونه مي‌شود كه آن زن و شوهري كه در خانه با هم اختلاف داشته
باشند و حاضر نباشند تقصير را بپذيرند شوهر مي‌گويد: تو مرا بدبخت كردي؛ زن مي‌گويد
تو مرا بدبخت كردي؛ شوهر مي‌گويد: بد شدن اولاد تقصير توست.
اگر در خانه‌اي بدگوئي باشد
العياذبالله فحش و فحش كاري باشد، پرخاشگري و زبان درازي باشد او به او بد بگويد
او در مقابل ديگري پرخاش گري كند، اين خانه به حساب ظاهر خانه است اما به قانون
تجسم اعمال جهنم است كه روزي كه پرده‌ها عقب برود معلوم مي‌شود.
به شما زن و مرد بگويم دنيا و
آخرت يك سكه‌ي دو رو است:
ظاهر، دنياست و باطن همين دنيا
آخرت است. آنچه در اين دنيا واقع مي‌ششود واقعيتش، حقيقتش در آخرت ظهور و بروز مي‌كند.
اگر آتش جهنم است و نقمت‌هايش اعمال خود ماست.
«ذلك بما قدمت ايديكم»[2]
و اگر هم نعمت‌هاي بهشت است و
حور و قصور، اعمال ماست.
«كلوا و اشربوا هنيئاً بما اسلفتم في الايام
الخالية»[3]
در بهشت خطاب مي‌شود: اي روزه‌دارها!
اين نعمت‌هائي است كه شما در ماه مبارك رمضان فرستاديد. بخوريد بياشاميد نوش
جانتان. اينها چيزهائي است كه از دنيا تهيه شده است.
اگر در
خانه‌ي شما اختاتف باشدبه حسب ظاهر يك زن و شوهر با هم اختلاف دارند، يك خواهر و
برادر به هم فحش مي‌دهند، العياذبالله يك زن، پرخاشگر در مقابل شوهر است، يك شوهر
به زنش فحش مي‌دهد، ظاهرش اين است اما باطنش همان جهنم است. همان پرخاشگري‌هاي او
عود مي‌كند. آن زبان درازي‌هاي خانم در دنيا آن جا دوباره عود مي‌كند. همان فحش‌هاي
شوهر به همسرش آن جا عود مي‌كند. و همان
عصبانيت آقا براي بچه‌ها آن جا عود مي‌كند.
اين آيه‌ي «كلما دخلت امة...» مي‌خواهد
قانون تجسم عمل را بگويد كه اگر در خانه شما اختلاف باشد در جهنم هم با هم اختلاف
داريد. اگر در خانه شما فحش باشد، لعن باشد، پرخاشگري باشد العياذبالله كتك كاري
باشد همان جا كتك كاري است. همديگر را مي‌زنيد به يكديگر فحش مي‌دهيد به يكديگر
لعن مي‌كنيد هرچه اين جا بكاريم آن جا برداشت مي‌كنيم. اگر در خانه اخم است،
ترشروئي است، محيط خانه سرد است تجسم عملش اين است كه آن جا آتش جهنم است و محيطش
گرم است. اين جا سوختن و ساختن است آن جا هم در آتش جهنم سوختن و ساختن است.
به عكس اينها قرآن شريف در مورد
بهشتي‌ها مي‌فرمايد:
«علي سرر موضونه متكئين عليها متقابلين»[4]
درمقابل يكديگر نشسته‌اند اما با
نشاط و لذت مي‌برند «لايسمعون فيها لغواً و لا
تأثيماً الا قيلاً سلاماً»[5] اهل بهشت حرف بيهوده ندارند؛ فحش ندارند. او مي‌گويد:
آفرين بر تو. آن هم مي‌گويد: آفرين بر تو. او مي‌گويد: تشكر مي‌كنم خود را بهشتي
كردي مرا بهشتي كردي. آن هم مي‌گويد: تشكر مي‌كنم كه مرا بهشتي كردي و خود را هم
بهشتي كردي. اين صفت اهل بهشت است قانون تجسم عمل به ما مي‌گويد اگر محبت و الفت
در خانه‌اي حكم‌فرما باشد مرد از خانمش تشكر كند بگويد آفرين با اين غذائي كه پختي
تشكر مي‌كنم آن هم تبسم كند بگويد آفرين بر تو كه اين غذا را آوردي اگر زن و شوهري
به هم بگوينداگر محيط خانه‌ي ما گرم است اخلاق تو است آفرين بر تو او هم بگويد
بگوينداگر محيط خانه‌ي ما گرم است به خاطر تو است آفرين بر تو اگر چيزي جلو آمد
خانم عذرخواهي كند كه من مقصرم و مرد عذرخواهي كند كه من مقصرم اين تجسم عملش اين
است كه در بهشت هم در مقابل يكديگر مي‌نشينند و مي‌خورند و نشاط دارند و لذت مي‌برند
و او به او مي‌گويد آفرين بر تو او به او مي‌گويد آفرين بر تو. يك كاري بكنيد كه
كارهاي شما براي شما نعمت‌هاي بهشتي شود.
پي نوشت ها:
[1]. سوره اعراف آيه38 ترجمه: هر
قومي از انان كه به دوزخ داخل شوند قوم ديگر را (از هم كيشان خود) لعن كنند آنگاه
كه همه را آتش دوزخ فرا گيرد و آنگاه گروه آخرين با فرقه‌ي اول(يا مرئوسان به
رئيسان) گويند: خدايا اينان ما را گمراه كردند.پس عذابشان را در آتش شديدتر و
افزون‌تر گردان. خدا گويد: همه را عذاب به استحقاق و به قدر گناه خود اوست و ليكن
شما نمي‌دانيد.
[2]. سوره آل عمران آيه 182 و سوره انفال آيه 51 ترجمه: اين(آتش
جهنم) به سبب آن چيزي است كه خودتان از پيش فرستاديد.
[3]. سوره الحاقه آيه 24
ترجمه: بخوريد و بياشاميد(از نعمت‌هاي بهشت) گوارايتان باد به سبب آنچه كه در دنيا
براي آخرت فرستاديد.
[4]. سوره واقعه آيات 15و16 ترجمه: آنان در بهشت به عزت بر سريرهاي
زر بافت تكيه زنند(همه شادان) با ياران و دوستان روبروي يكديگر بر آن سريرها
نشينند.
[5]. آيات 25و26 از سوره واقعه. ترجمه: (اهل بهشت) در آنجا سخنان
بيهوده و ناروا نمي‌شنوند بلكه گفتار آنها درود و سلام به هم گفتن است.